اختلال دوقطبی
اختلال دو قطبی یا اختلال شیدایی – افسردگی نوعی اختلال خلقی است که چرخه شیدایی و افسردگی را شامل می شود. در مدت شیدایی، فرد شنگول و تحریک پذیر است و درنتیجه امکان دارد رفتارهای خودسرانه، بی پروا یا ستیزه جویانه انجام دهد.
اختلال دوقطبی
اختلال دو قطبی یا اختلال شیدایی – افسردگی نوعی اختلال خلقی است که چرخه شیدایی و افسردگی را شامل می شود. در مدت شیدایی، فرد شنگول و تحریک پذیر است و درنتیجه امکان دارد رفتارهای خودسرانه، بی پروا یا ستیزه جویانه انجام دهد. در زمان افسردگی، همان فرد، تحت فشار احساس غمگینی و ناامیدی است. فرد دچار این اختلال در فاصله های کوتاه یا طولانی، از افسردگی به شیدایی و از شیدایی به افسردگی نوسان می کند، یا علائم هر دو را به طور همزمان نشان می دهد. در فاصله بین دوره افسردگی و دوره شیدایی ممکن است فرد اعمال و رفتارهای عادی داشته باشد و این فاصله زمانی ماه ها یا سال ها طول بکشد.
اگر این اختلال درمان نشود ممکن است به طلاق، بیکار شدن، ورشکستگی، الکلی شدن و سوء مصرف مواد یا حتی خودکشی منجر شود.
شیدایی – افسردگی یا اختلال دوقطبی یک بیماری مزمن است که تنها با معالجه دراز مدت قابل کنترل است. کسانی که یک دوره شیدایی افسردگی تجربه کرده اند، تقریباً همیشه در حال بدتر شدن هستند و در صورتی که درمان نشوند، دوره های مذکور به دفعات بیشتر در طول زمان اتفاق خواهد افتاد. ممکن است نشانه های بیماری در طول دوره بارداری یا بلافاصله پس از آن شدت یابد. چ
اختلال دوقطبی معمولاً در بزرگسالی یا اوایل جوانی شروع می شود و تا آخر عمر ادامه می یابد. فراوانی زنان و مردانی کهع به این عارضه دچار می شوند تقریباً برابر است.
علت این اختلال را تغییرات کارکرد قسمت های معینی از مغز می دانند. برخی تحقیقات دلیل آن را انتقال دهنده های عصبی و برخی دیگر هورمون ها را مؤثر می دانند. هورمون هایی که شیوه مقابله بدن با استرس را تعیین می کنند.
به نظر می رسد اختلال شیدایی – افسردگی در میان خانواده ها ارثی باشد، و مدارک زیادی در دست است که این اختلال را به یک نقص ارثی خاص پیوند می دهد.
برخی از نشانه های شیدایی بدین قرارند:
احساس شنگولی یا سرخوشی، انرژی یا فعالیت زیاد، تحریک پذیری فوق العاده، حواس پرتی، بی قراری، مسابقه افکار، گفتار سریع و نیاز کم به خواب.
برخی از نشانه های افسردگی نیز در اینجا آورده شده اند:
احساس بی حسی پایدار، بیچارگی، ناامیدی، بی ارزشی، غمنگینی و احساس گناه، تغییر اشتها، افزایش یا کاهش وزن، کم شدن انرژی، اشکال در تفکر، تمرکز، یادآوری و تصمیم گیری، سردرد، خستگی، اختلالات خواب.
درمان اختلال با مراجعه به روانپزشک و مشاور به طور همزمان اتفاق می افتد. به لحاظ پزشکی رایجترین و مؤثرترین درمان شیدایی – افسردگی، مصرف کربنات لیتیوم یا سیترات لیتیوم است.
مشاوره نیز به فرد کمک می کند که تا دوره ی افسردگی یا شیدایی را تشخیث دهند و احساساتی که درباره ادامه زندگی با این شرایط مزمن دارنددرک کنند.
برگرفته از کتاب: بهداشت روانی زنان
نویسندگان: کارلسون، ایزنستات، ترازیپوران
ترجمه" خدیجه ابوالمعالی، هایده صابری، ژینوس لطیفی، مهدی محی الدین بناب
گرد آورنده محمد راضی مرادی