طلاق
سازگاری با طلاق
طلاق/ سازگاری با طلاق
گاهی ازدواج ها موفق نیستند. پایان یک ازدواج برای برخی از مردم می تواند زندگی دوباره ای باشد و از سوی دیگر برای عده ای بسیار استرس زا باشد.
حتی آن مرد یا زنی که رفتن را انتخاب می کند ممکن است در گیر مسائل عاطفی و احساسی بسیار شدیدی شود که ممکن است دردناک و سخت باشد، مانند غم، احساس گناه، خشم، گیجی و پریشانی، ترس، شرم و اضطراب.
اگر کودکانی در بین باشند سطح استرس به احتمال زیاد در خانواده طلاق بسیار بالاتر خواهد بود.
گاهی مردم در جستجوی درمان و راه چاره ای هستند که به آنها کمک نماید تصمیم بگیرند که آیا در طلاق بگیرند و یا در زندگی بمانند؟ ممکن است برخی نیز در جستجوی کمک و مشاوره برای گذر از فردی متاهل به فردی مجرد باشند. به منظور پرداختن به هر دوهدف می توان از درمان زوجین یا درمان فردی استفاده کرد.
چرا افراد طلاق می گیرند؟
بین 40 تا 50 درصد از زوج هایی که در آمریکا ازدواج می کنند سرانجام به طلاق می انجامند (البته در ایران این آمار ضد و نقیض است برخی آن را یک از چهار و برخی آن را دو از پنج ازدواج می دانند). دلائل بسیار زیادی وجود دارد برای اینکه چرا والدین طلاق می گیرند، بسیاری از زوجین ترکیبی از عوامل را بعنوان دلیل طلاق ذکر می کنند تا اینکه فقط یک دلیل را ذکر کنند. این عواملی که در پی می آیند بعنوان رایجترین عوامل منجر به طلاق شناخته شده است.
علل طلاق
-ضعف تعهد به دلیل ازدواج در سن کم و یا ازدواج با فردی نادرست
-خیانت
-مشکلات ارتباطی یا گرایش به بحث و جدل
-نابرابری در ازدواج، به خصوص در مورد کارهای روزمره و یا مراقبت از کودکان
-سو رفتار فیزیکی یا سوء استفاده از داروهای شیمیایی
-فرضیات غیر واقعی در مورد اینکه ازدواج چگونه است، از جمله آمادگی ناکافی برای چالش های زندگی زناشویی.
-مشکلات مالی و عدم توافق درباره پول
جان گاتمن روانشناس، زمان بسیار زیادی را به منظور تحقیق درباره مشکلات ارتباطی صرف کرد و او اینگونه نظریه پردازی کرد که مشکلات مشخص بسیار زیادی وجود ندارد که منجر به طلاق شوند تا جایی که این حقیقت وجود دارد که طلاق اغلب ریشه می دواند از موضوعاتی که زوجین آن را به یکدیگر ربط می دهند. از طریق این پژوهش گاتمن "چهار دلیل" را که منجر به پیش بینی طلاق می شود را مشخص کرد:
-انتقاد، بویژه هنگامی که انتقاد با جملات مثبت همراه نیست.
-تحقیر و بی احترامی، گاتمن اظهار می کند که این بهترین پیش بینی کننده طلاق است و می تواند حتی در ابتدای رابطه دیده شود.
-تدافعی بودن، کسانی که نمی توانند مسئولیت بپذیرند بخاطر اینکه برای مشکلشان راه حل بیابند و نمی توانند به همسرشان ابراز همدلی کنند.
-دیوار سنگی بودن، یعنی پرهیز آگاهانه از تعامل و گفتگو درباره مشکلات، دیوار سنگی حل یک تعارض را غیر ممکن می سازد.
درمان طلاق
وقتی ازدواجی پایان می پذیرد، می تواند اغلب به لحاظ عاطفی به هردو نفر بسیار ضربه بزند. به منظور سازگاری با فرایند جدایی، که به لحاظ روانی، جسمی و مالی می تواند آسیب رسان باشد، زوجی که در حال طلاق گرفتن هستند ممکن است شروع درمان را انتخاب نمایند.
درمان طلاق معمولاً به صورت درمان فردی انجام می شود. فردی که قصد طلاق دارد ممکن است احساساتی از قبیل گناه، ترس، اضطراب، افسردگی و سوگ را تجربه نماید و کار کردن با یک درمانگر می تواند دیدگاهی منطقی و عینی و بازویی برای مهارت های ضروری به منظور کار با مشکلات طلاق فراهم نماید. افرادی که درمان را به منظور کمک برای سازگار شدن با طلاق استفاده می کنند اغلب می تواند شودمند باشد، از آنجایی که آنها را قادر می سازد درباره خودشان بیشتر بیاموزند و این انتقال در زندگی را بعنوان فرصتی برای رشد و توسعه فردی در نظر بگیرند.
طلاق ممکن است به بدتر شدن شرایط روانی معینی کمک دامن بزند، مانند افسردگی، اضطراب یا اختلال شخصیت.
بسیاری از مردم طلاق را بعنوان یک شکست شخصی در نظر می گیرند. درمان می تواند به فرد کمک کند تا روی احساسش کار کند، پایان ازدواج را حس کند و دیدگاه جدیدی به دست آورد.
افرادی که طلاق می گیرند ممکن بیشتر یاد بگیرند درباره ی اینکه چه چیزی از یک رابطه می خواهند و چه چیزی نمی خواهند، و ممکن است آنها از طریق درمان طبیعت و ویژگی های شخصی خود را بیشتر کشف نمایند.
درمان طلاق همچنین وجود دارد برای زوجینی که در فرایند گرفتن طلاق هستند. این شکل از درمان ممکن است به بسیاری از زوجین اجازه دهد که برای عدم حل تعارض در ازدواج به سبک سازنده و سالمی دست یابند.
درمانگر طلاق می تواند به صورت میانجی عمل کند و دستورالعمل ها را به منظور اطمینان از اینکه طلاق به صورت به دست آمده با کمترین خصومت و آسیب روانی تنظیم کند. درمانگران همچنین می توانند به موضوعات مرتبطی مانند تنظیم زندگی، تعهدات مالی و مسئولیت های والدین بپردازد.
درمان می تواند مهم باشد برای بچه هایی که پدر و مادرشان در حال طلاق هستند. زیرا والدین اغلب ممکن است احساساتشان در طول طلاق مصروف شود آنها باید به حالات عاطفی بچه هایشان نگاهی بیندازند که ممکن است بوسیله طلاق یا احساس گناه، از دست دادن، درد، یا رها شدن دچار گیجی شده باشند.
اگر تمامی اعضای خانواده قادر باشند احساسات خود را بررسی کنند درباره اینکه هر موضوعی که به خاطر طلاق رخ داد، آنها باید قادر باشند عواطفشان را بسیار آسانتر به منظور سازگاری با تغییرات، پردازش کنند.
ترجمه: محمد راضی مرادی
مهرماه 1394