کمال گرایی

افراد کمال گرا کسانی هستند که می خواهند هر چیز و هرکاری را به بهترین وجه و به طور کامل و بی نقص انجام دهند. اگر کاری را به خوبی انجام ندهند، آن کار فایده ای ندارد.

کمال گرایی

افراد کمال گرا کسانی هستند که می خواهند هر چیز و هرکاری را به بهترین وجه و به طور کامل و بی نقص انجام دهند. اگر کاری را به خوبی انجام ندهند، آن کار فایده ای ندارد. آنها همواره برای خود معیارهایی غیر قاتبل دسترسی وضع می کنند و سرانجام متحیر می شوند که چرا تا این حد خود را نا امید کرده اند. آنها اغلب نسبت به وقت و انرژی که برای کمال گرایی خود صرف می کنند بی توجهند. انها وقت و انرژی بسیار زیادی را در انجام تمام و کمال یک کار صرف می کنند به طوری که وقتی برای انجام کارهای دیگر که باید به انجام برسانند باقی نمی ماند. به این ترتیب، جای تعجب نیست که کمال گراها همواره دچار استرس و فشار روانی هستند.

اگر کمال گرایی یکی از عوامل مهم ناامیدی و فشار روانی است، پس چرا کمال گراها تا این حد برای کامل  و بهترین بودن تلاش می کنند؟

پاسخ در نحوه نگرش این اشخاص به خودشان است. تعریفی که آنها از خود دارند در میزان بهینه انجام دادن کارهایی است که بر عهده دارند. آنها دائما در این دام گرفتارند که مبنای ارزش وجودی خود را با چگونگی انجام کامل کارها مورد ارزشیابی قرار می دهند. تلاش آنها همواره در این جهت است که به خود ثابت کنند که تا چه اندازه خوب و کامل می توانند کارها را به پیش ببرند، و از این رو هیچگاه از پیشرفت کار راضی نیستند.

فرد کمال گرا همواره به مقایسه چیزی که هست با چیزی که فکر می کند باید باشد می پردازد، احساسی که منجر به عدم کفایت می شود.

کلماتی مانند؛ باید، حتماً و قطعاً عبارات معمول کمال گراهاست. باید های معمول از این قرارند:

- من باید شایستگی خود را به نحو احسن نشان دهم.

- من باید وقایعی را که می خواهد رخ دهد، پیش بینی کنم.

- من هیچگاه نباید دچار وحشت شوم.

چیزی که کمال گراها نیاز دارند بدانند این است که آنها نیز انسان هستند و با در نظر گرفتن خصیصه انسانی خود از باورهای بی فایده و فشارآور دوری کنند. این تصور بیهوده ای است که برای لذت بردن از چیزی و احساس رضایت کردن از کاری، آن چیز باید صد درصد درست و کامل باشد. انجام کارها به طور استثنایی و کاملاً دقیق به منزله دستیابی به رضایت کامل نیست، بلکه همواره با شادی کمتری هعمراه است. کمال گرایی یکی از مهمترین علل استرس و نگرانی است.