افسرده خویی

دیس تایمیا یا افسرده خویی در مقایسه با بیماری افسردگی شدید (اساسی)، بیماری خفیف تر ولی مزمن تری است. علائم این بیماری خفیف تر از افسردگی اساسی است.

بیماری افسرده خویی

دیس تایمیا یا افسرده خویی در مقایسه با بیماری افسردگی شدید (اساسی)، بیماری خفیف تر ولی مزمن تری است. علائم این بیماری خفیف تر از افسردگی اساسی است.

برای اینکه گفته شود فرد دچار این بیماری است یا نه، باید خلق افسرده یا تحریک پذیر به مدت دو سال در بیشتر اوقات روز همراه با حداقل دو علامت از علامت های زیر وجود داشته باشد:

-کاهش یا افزایش اشتها

-کاهش یا افزایش خواب

-کاهش انرژی یا خستگی

-کاهش عزت نفس

-تمرکز ضعیف یا ناتوانی در تصمیم گیری

-احساس ناامیدی

بیماری افسردگی اساسی و بیماری افسرده خویی، هر دو از اختلالات خلقی یک قطبی هستند. یعنی خلق فقط کاهش می یابد که همان افسردگی است.ممکن است بپرسید مگر اختلالات دو قطبی هم داریم؟ مگر خلق در جهت دیگر مثلاً در جهت بالا نیز تغییر می کند؟ جواب هر دو سوال بلی است. در اختلال دو قطبی که اختلال شیدایی – افسردگی نامیده می شود، خلق به صورت غیر طبیعی بالا می رود. (شیدایی)